ต่อมน้ำเหลืองอักเสบ หน้าที่หลักของระบบน้ำเหลืองของสัตว์ คือการนำน้ำเหลืองซึ่งเกี่ยวข้องกับการเผาผลาญระหว่างเลือดกับเนื้อเยื่อของร่างกาย และการป้องกันจากเชื้อโรคที่ติดเชื้อ การเพิ่มขึ้นความรุนแรงของต่อมน้ำเหลืองบ่งบอกถึงการอักเสบ และเรียกว่าต่อมน้ำเหลือง บทความนี้กล่าวถึงสาเหตุของต่อมน้ำเหลืองอักเสบ การวินิจฉัย การรักษา และมาตรการป้องกัน

สาเหตุของโรคต่อมน้ำเหลืองแบ่งออกเป็นเฉพาะซึ่งพัฒนาด้วยโรคเฉพาะ กาฬโรค วัณโรค เชื้อซัลโมเนลโลซิสฯลฯ ไม่เฉพาะเจาะจงซึ่งทำเครื่องหมายโดยการเพิ่มขึ้นและความรุนแรงของต่อมน้ำเหลือง อ่อนแอ วิงเวียนและมีไข้ของร่างกายของสัตว์เลี้ยง การพัฒนาเป็นไปได้ด้วยกระบวนการอักเสบที่เฉื่อยชา การบาดเจ็บเล็กน้อย ปัญหาทางทันตกรรม การอักเสบของต่อมทอนซิลเพดานปาก เช่นเดียวกับปฏิกิริยาการแพ้

สายพันธุ์ที่มีแนวโน้มจะเป็น ต่อมน้ำเหลืองอักเสบ ไม่สามารถแยกแยะแต่ละสายพันธุ์ที่มีแนวโน้มที่จะเป็นโรคของต่อมน้ำเหลืองได้ โรคนี้พบได้บ่อยในสุนัขทุกสายพันธุ์ แต่มีความเสี่ยงที่จะอ่อนแอและสัตว์สูงอายุ เช่นเดียวกับสัตว์เลี้ยงที่มีระบบภูมิคุ้มกันอ่อนแอ อาการหลัก หากคุณสงสัยว่า ต่อมน้ำเหลืองอักเสบในสัตว์เลี้ยง จะมีอาการดังต่อไปนี้ การขยายตัว หนาขึ้น ในบางกรณีความรุนแรงของต่อมน้ำเหลืองหลังหู หลังกราม

ในรักแร้ของ forelimbs ที่โคนคอ ภาวะไข้ หายใจลำบาก หายใจถี่ ความง่วง เบื่ออาหาร อุณหภูมิร่างกายเพิ่มขึ้น การวินิจฉัยในคลินิกสัตวแพทย์ ต่อมน้ำเหลืองเป็นโรคที่อันตราย เมื่อพิจารณาถึงลักษณะเฉพาะของน้ำเหลือง การเคลื่อนไหวไปทั่วร่างกาย ในระหว่างกระบวนการอักเสบในต่อมน้ำเหลือง การติดเชื้อจากจุดโฟกัสที่ได้รับผลกระทบจะแพร่กระจายไปทั่วทุกที่

หากคุณไม่ตอบสนองต่อปัญหาในเวลาต่อมาร่างกายของสัตว์เลี้ยงทั้งหมด จะได้รับผลกระทบจากการติดเชื้อ เนื่องจากความซับซ้อนของการวินิจฉัย จึงต้องดำเนินการในคลินิกสัตวแพทย์เฉพาะทาง ในการนัดหมายแพทย์จะทำการคลำโหนดอย่างละเอียดกำหนดการตรวจเลือดเพื่อควบคุมระดับของเม็ดเลือดขาวและ eosinophils เพื่อตรวจสอบลักษณะของแบคทีเรีย หรือไวรัสของการอักเสบ การเจาะจากต่อมน้ำเหลืองของสุนัข

วิธีการตรวจเอ็กซ์เรย์และอัลตราซาวนด์ในพื้นที่ ที่ได้รับผลกระทบใช้ในการวินิจฉัย ในระหว่างการตรวจอัลตราซาวนด์แพทย์จะทำการตรวจชิ้นเนื้อบริเวณที่ได้รับผลกระทบ นอกจากนี้ยังช่วยในการระบุสาเหตุของการอักเสบ และกำหนดยาต้านแบคทีเรียที่มีประสิทธิภาพ วิธีการรักษาและการพยากรณ์โรค การรักษาต่อมน้ำเหลืองอักเสบได้รับการติดต่ออย่างครอบคลุม ตามกฎแล้วหลักสูตรการบำบัดประกอบด้วย

การแต่งตั้งยาเพื่อระงับสาเหตุของกระบวนการอักเสบ ตามหลักการแล้วการคัดเลือกจะดำเนินการตามผลการตรวจ การตรวจชิ้นเนื้อและการเจาะ การกำหนดสารต้านแบคทีเรีย ตามกฎแล้วควรใช้ยาดังกล่าวเป็นเวลานาน เพื่อรักษาจุลินทรีย์ในลำไส้และปรับปรุงการทำงานของตับ การรักษาจึงเสริมด้วยโปรไบโอติกและสารปกป้องตับ ในระหว่างการผ่าตัด บริเวณที่มีการอักเสบจะเปิดขึ้นด้วยการติดตั้งระบบระบายน้ำ

การถอนสารหลั่ง โดยจะมีการแต่งตั้งครีมต้านการอักเสบเพิ่มเติมสำหรับบริเวณที่เป็นโรค การนัดหมายของกายภาพบำบัด มีข้อห้ามในด้านเนื้องอกวิทยา การจ่ายยาเพื่อเสริมสร้างภูมิคุ้มกัน รวมอยู่ในอาหารของวิตามินและแร่ธาตุโดยเฉพาะอย่างยิ่งวิตามินเอ ไรโบฟลาวิน B2 กรดแอสคอร์บิก เช่นเดียวกับโรคอื่นๆของสุนัข ต่อมน้ำเหลืองอักเสบจะได้รับการรักษาอย่างเคร่งครัด ตามใบสั่งแพทย์ของสัตวแพทย์

เพื่อให้การรักษาตามแพทย์สั่งเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดี เจ้าของต้องแสดงความอดทน ความอุตสาหะ และทัศนคติที่เป็นมิตรต่อสัตว์เมื่อดำเนินการจัดการตามคำสั่งและใช้ยา สัตว์ควรอยู่ในที่อบอุ่น สะอาด ไม่อยู่ภายใต้ร่างจดหมาย วิตามินและแร่ธาตุจะต้องรวมอยู่ในอาหารเพื่อฟื้นฟูความแข็งแรงของสัตว์ ภาวะแทรกซ้อนที่เป็นไปได้ หากคุณไม่ให้ความช่วยเหลือที่เหมาะสมแก่สุนัขในเวลา และปล่อยให้กระบวนการอักเสบในร่างกายแพร่กระจายไป

สิ่งนี้จะนำไปสู่ความตายของต่อมน้ำเหลืองและการไหลของน้ำเหลืองบกพร่อง ดังนั้น สัตว์เลี้ยงจะสูญเสียสิ่งกีดขวางทางธรรมชาติที่ป้องกันการติดเชื้อและอาจถึงตายได้ ความรับผิดชอบของเจ้าของ คือการส่งเพื่อนสี่ขาไปที่คลินิกเพื่อรับความช่วยเหลือในการต่อสู้กับการติดเชื้อได้เร็วขึ้น มาตรการป้องกัน สำหรับการป้องกันควรใช้แนวทางต่อไปนี้ อย่าละเลยอาการเล็กน้อยของสัตว์เลี้ยง แต่รักษาโรคติดเชื้อทั้งหมดและเสริมสร้างระบบภูมิคุ้มกัน

มาตรการดังกล่าวจะช่วยให้คุณสามารถรักษาระบบน้ำเหลืองให้อยู่ในสภาพดีเยี่ยม และป้องกันความอ่อนแอของร่างกาย และการพัฒนากระบวนการอักเสบ รักษาอาการแพ้โดยการกำจัดสารก่อภูมิแพ้ออกจากอาหาร อาหารที่สมดุลที่อุดมด้วยวิตามินและแร่ธาตุ การชุบแข็งเพื่อลดความเสี่ยงของโรคหวัด ซึ่งมักเป็นสาเหตุของการอักเสบของต่อมน้ำเหลือง เป็นสิ่งสำคัญสำหรับเจ้าของสัตว์ที่จะเข้าใจถึงความสำคัญของระบบน้ำเหลืองสำหรับร่างกาย

และรู้ว่าการเพิ่มขึ้นของต่อมน้ำเหลืองเป็นสัญญาณของกระบวนการอักเสบในสัตว์เลี้ยง ไม่ว่าในกรณีใดควรอนุญาตให้ใช้ยาด้วยตนเอง แต่ใช้มาตรการทั้งหมดเพื่อไปพบสัตวแพทย์ทันที หากสัตว์เลี้ยงป่วยด้วยเมือก สิ่งนี้มักเป็นสาเหตุของความกังวลสำหรับเจ้าของสัตว์ จนกว่าจะได้ชี้แจงสาเหตุของปฏิกิริยาของสิ่งมีชีวิตดังกล่าว อันตรายแค่ไหนและทำอย่างไรเมื่ออาเจียนเราจะพิจารณาเพิ่มเติม

สาเหตุของอาการคลื่นไส้อาเจียน สาเหตุหลายประการอาจทำให้เกิดอาการคลื่นไส้มีเสมหะได้ ตั้งแต่อาการที่ไม่เป็นอันตรายที่สุดไปจนถึงอาการที่ร่างกายได้รับความเสียหายจากโรคอันตราย สาเหตุของอาการคลื่นไส้ ได้แก่ ปัญหาทางเดินอาหาร การดูดซึมอย่างรวดเร็วของชิ้นส่วนอาหารของสุนัขไม่อนุญาตให้ย่อยอาหารอย่างสมบูรณ์ และอาหารที่ไม่ได้ย่อยมักจะกลับมาพร้อมกับเมือก

อาหารที่มีไขมันและมีน้ำหนักมากสามารถกระตุ้นการปล่อยเมือกได้ พยายามล้างท้องของคุณที่กินของกินไม่ได้ เช่น ชิ้นส่วนพลาสติกหรือยางจากของเล่น อาหารคุณภาพต่ำหรือบูดสามารถทำให้เกิดปฏิกิริยาป้องกันร่างกายในรูปแบบของการอาเจียนเพื่อชำระล้าง การติดเชื้อไวรัส บางครั้งก็มีอาการอาเจียนร่วมด้วย พิษจากสารพิษ เช่น พิษจากหนู ความเครียด ซึ่งนอกจากความกลัว ความกลัว อาจเกิดจากการทำงานหนักเกินไปหรือความร้อนจากแสงอาทิตย์

การติดเชื้อเวิร์ม เนื้องอกร้ายในทางเดินอาหาร ตับ หรือถุงน้ำดีของสัตว์เลี้ยง โรคของระบบย่อยอาหาร โรคกระเพาะ แผล การอักเสบของถุงน้ำดี โรคตับอักเสบติดเชื้อ สิ่งที่ต้องทำ หากสัตว์เลี้ยงมีอาการคลื่นไส้เพียงครั้งเดียว ในกรณีนี้ คุณไม่ควรกังวล สิ่งนี้อาจเกิดขึ้นในระหว่างการทำความสะอาดกระเพาะอาหารด้วยตนเอง ซึ่งเป็นการกระตุ้นให้เกิดปฏิกิริยาป้องกัน เช่น เมื่อกลืนสิ่งแปลกปลอมเข้าไป เช่น เชือก หรือหลังจากรับประทานสมุนไพรที่ทำให้กระเพาะสะอาด

ในกรณีนี้ จำเป็นต้องตรวจสอบเสมหะอย่างระมัดระวัง และให้แน่ใจว่า สาเหตุของการปลดปล่อยมันเป็นวัตถุแปลกปลอมหรือหญ้า หากมีอาการคลื่นไส้อาเจียนอย่างเป็นระบบรบกวนสัตว์ก็ควรไปพบแพทย์ทันทีเนื่องจากสัญญาณเหล่านี้ บ่งชี้ว่าอาจมีโรคในสุนัข การวินิจฉัยในคลินิกสัตวแพทย์ ในคลินิกสัตวแพทย์จะทำการตรวจด้วยสายตาของสัตว์เลี้ยง โดยจะชี้แจงลักษณะของเมือกที่หลั่งออกมา

เพื่อให้การวินิจฉัยที่ถูกต้องแม่นยำ แพทย์จะสั่งการทดสอบในห้องปฏิบัติการสำหรับการทดสอบของสัตว์เลี้ยง ขึ้นอยู่กับสภาพของมัน การตรวจเลือดทางชีวเคมีที่จะช่วยกำหนดสภาพของไต ตับ ตลอดจนแยกหรือยืนยันโรคเบาหวานหรืออาการแพ้ เอ็กซ์เรย์หรืออัลตราซาวนด์ของช่องท้อง เพื่อไม่ให้มีสิ่งแปลกปลอม หรือการก่อตัวของเนื้องอกในร่างกาย การวิเคราะห์อุจจาระสำหรับการย่อยได้ของอาหารสำหรับการปรากฏตัวของเวิร์ม

บทควาทที่น่าสนใจ :  เม็ดเลือด อธิบายเกี่ยวกับเซลล์เม็ดเลือดแดงที่เป็นภูมิคุ้มกัน