ภูมิคุ้มกัน การติดเชื้อภายนอกเอนโดท็อกซินทำหน้าที่เป็นปัจจัยที่ก่อให้เกิดปฏิกิริยา ที่ซับซ้อนของปฏิกิริยาภูมิคุ้มกันอักเสบในเนื้อเยื่อของร่างกาย ครั้งที่สองโดยพื้นฐานแล้ว แบคทีเรียคือการตอบสนองอย่างเป็นระบบต่อการติดเชื้อ ซึ่งประกอบด้วยการปลดปล่อยสารสื่อกลาง ตัวที่ไม่สามารถควบคุมได้จากมาโครฟาจ ลิมโฟไซต์และเอนโดทีเลียม ที่สำคัญที่สุดคือไซโตไคน์ ปัจจัยเนื้อร้ายของเนื้องอก TNF-α,γ-อินเตอร์เฟอรอน IFN-γ

ระยะต่อมาของโรคและการพยากรณ์โรค จะพิจารณาจากความเข้มข้นของเอนโดทอกซิน ไซโตไคน์แต่ละตัว TNF,IL-6,IL-1 ในเนื้อเยื่อและการไหลเวียนของเลือด สถานะของกลไกที่ควบคุมการปลดปล่อย และความรุนแรงส่งผลให้อวัยวะเสียหาย การหลั่งไซโตไคน์ที่ก่อให้เกิดการอักเสบ และการทำให้เป็นกลางในกระแสเลือดลดลง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากไซโตไคน์ต้านการอักเสบ ตัวรับ TNF ที่ละลายน้ำได้ การทำให้เป็นกลางของเอนโดทอกซิน

ดำเนินการโดยแอนติบอดีตามธรรมชาติต่อแอนติเจน รวมของจุลินทรีย์ที่เป็นกรัมลบทั้งหมด การตอบสนองต่อการอักเสบของเชื้อที่นอกเหนือไปจากไซโตไคน์ ได้แก่ ส่วนประกอบเสริม ผลิตภัณฑ์เมตาบอลิซึมของกรดอะราคิโดนิค ปัจจัยกระตุ้นเกล็ดเลือด ฮีสตามีน โมเลกุลการยึดเกาะของเซลล์ สารออกซิเจนที่เป็นพิษ ระบบฮอร์โมน ปัจจุบันมีการระบุแนวทางต่อไปนี้ในการรักษาภาวะติดเชื้อ เคมีบำบัดต้านเชื้อแบคทีเรียที่มีเหตุผล การบำบัดด้วยอิมมูโนโกลบูลิน

การบำบัดด้วยไซโตไคน์ การรักษาด้วยแอนติไซโตไคน์และแอนตี้เอนโดทอกซิน ด้วยโมโนโคลนอลแอนติบอดี การใช้เครื่องกระตุ้นภูมิคุ้มกันต่างๆ หลายเป้าหมาย ของการแก้ไขภูมิคุ้มกันถูกกำหนดไว้สำหรับการติดเชื้อ ในการผ่าตัดแบคทีเรียขั้นรุนแรง ซึ่งส่งผลให้เกิดภาวะติดเชื้อในกระแสเลือด การทำให้เป็นกลางของเชื้อโรคจากแบคทีเรีย การกำจัดสารพิษจากแบคทีเรีย การปรับการตอบสนองการอักเสบ การป้องกันและกำจัดความผิดปกติของระบบไหลเวียนโลหิต

ซึ่งเกิดจากสารพิษและของเสีย จากจุลินทรีย์บำบัดน้ำเสีย นี้ในที่สุดจะตระหนักในการป้องกัน และบรรเทาความผิดปกติของอวัยวะ เพื่อวัตถุประสงค์ในการบำบัดด้วยภูมิคุ้มกันทดแทน แนะนำให้ถ่ายพลาสมาผู้บริจาคที่มีภูมิคุ้มกันสูงเกินไป และการใช้การเตรียมอิมมูโนโกลบูลิน ของยาเหล่านี้ได้ผลดีที่สุดกลายเป็นเพนทาโกลบินจากการทดสอบทางชีวภาพ ประกอบด้วยโปรตีน 50 มิลลิกรัม 6 มิลลิกรัมอิมมูโนโกลบูลินเอ 38 มิลลิกรัมอิมมูโนโกลบูลินจี

ใช้ในขนาด 5 มิลลิลิตรต่อกิโลกรัมของน้ำหนักตัว 2 วันติดต่อกัน เพนตาโกลบินในขนาด 0.4 มิลลิลิตรต่อกิโลกรัมของน้ำหนักตัวต่อชั่วโมง ตามด้วยการฉีด 0.2 มิลลิลิตรต่อกิโลกรัมต่อชั่วโมงเป็นเวลา 72 ชั่วโมง มีประสิทธิภาพสูงในการรักษาที่ซับซ้อนของผู้ป่วยติดเชื้อ ในบรรดาเครื่องกระตุ้นภูมิคุ้มกันที่ใช้ในการรักษาภาวะติดเชื้อ ตัวกระตุ้นการสังเคราะห์ IL-2 และตัวกระตุ้นของการเชื่อมโยงมาโครฟาจฟาโกไซติกของระบบภูมิคุ้มกัน อาจเป็นสิ่งที่บ่งชี้ได้มากที่สุด

ในบรรดายาที่กระตุ้นการสังเคราะห์ IL-2 เป็นที่รู้จักกันดังต่อไปนี้ แทคทิวิน,ไทโมเจน รวมถึงอิมูโนฟาน,โพลิออกซิโดเนียม ควรให้ตักทิวินแก่ผู้ป่วยที่ผ่าตัดเป็นเวลา 2 ถึง 7 วันติดต่อกันก่อนการผ่าตัดและ 3 ถึง 7 วันหลังการผ่าตัด วิธีการที่น่าสนใจในการแก้ไขภูมิคุ้มกันทางช่องท้อง ของผู้ป่วยเยื่อบุช่องท้องอักเสบ ทีแอคติวินถูกฉีดเข้าไปในเนื้อเยื่อใต้ช่องท้องด้วยสารละลาย 0.01 เปอร์เซ็นต์ใต้ผิวหนัง 1 มิลลิลิตรเป็นเวลา 2 ถึง 5 วัน ใช้ไธโมเจนที่ 500 ไมโครกรัมเข้ากล้ามเนื้อ

ซึ่งเป็นเวลา 5 ถึง 10 วัน ทิม็อพตินสามารถใช้ในความผิดปกติเบื้องต้น และทุติยภูมิของระบบ ภูมิคุ้มกัน ความไม่เพียงพอหรือภาวะพร่องของต่อมไทมัส ภาวะภูมิคุ้มกันบกพร่องของแหล่งกำเนิดยา ในการติดเชื้อไวรัสและแบคทีเรียที่รุนแรงเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะ ในโรคไม่ติดเชื้อที่มาพร้อมกับการลดลงของจำนวน หรือกิจกรรมการทำงานที่บกพร่องของ CD3-ลิมโฟไซต์ใส่ทิม็อพติน 100 ไมโครกรัมใต้ผิวหนังวันเว้นวันหรือ 2 วันต่อมา

อิมูโนฟานใช้ในโครงการบำบัด ที่ซับซ้อนสำหรับผู้ป่วยที่มีภาวะติดเชื้อ 1 มิลลิลิตร ของสารละลาย 0.005 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งต้องฉีดเข้ากล้ามเนื้อ 1 ครั้งต่อวันจำนวนการฉีดทั้งหมดคือ 7 ถึง 10 หากจำเป็นสามารถเพิ่มเป็น 20 โรคทางจิตเวชด้วยโรคจิตเภท ผู้ป่วยมีต่อมน้ำเหลืองจำนวน CD3 +-ลิมโฟไซต์ลดลงซึ่งเป็นกลุ่มย่อยหลักที่มีคุณสมบัติในการปราบปราม รวมถึงสารควบคุมปฏิกิริยาภูมิต้านตนเอง กิจกรรมการทำงานของ CD3+-ลิมโฟไซต์ที่ประเมินโดยความเข้มข้น

RBTL PHA ถูกระงับ ระดับ CD19+-ลิมโฟไซต์เพิ่มขึ้นหรือไม่เปลี่ยนแปลง การผลิตอิมมูโนโกลบูลินจีถูกยับยั้ง ความเข้มข้นรวมของโกลบูลินภูมิคุ้มกันในเลือดเพิ่มขึ้น ด้วยพยาธิสภาพนี้การก่อตัวของแอนติบอดีต่อสมองจึงเกิดขึ้น และระดับของแอนติบอดีจะเพิ่มขึ้นตามสัดส่วนของความรุนแรง และระยะเวลาของกระบวนการ ปฏิกิริยาฟาโกไซติกถูกยับยั้งการกำหนดสูตรของความผิดปกติของภูมิคุ้มกันเช่น พารามิเตอร์ภูมิคุ้มกันชั้นนำเน้นว่าเนื้อหา CD3+-ลิมโฟไซต์

ซึ่งลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางข้อมูลและประชากรย่อยด้านกฎระเบียบ โซเดียมนิวคลีเนต,อนุพันธ์ของต่อมไทมัส,เจโมเดซ ผลที่ไม่ใช่ยา พลาสมาฟีเรซิส การฉายรังสีอัลตราไวโอเลตของเลือด เนื้อเยื่อปลูกถ่ายให้ตนเอง การบำบัดด้วยควอนตัมได้รับการทดสอบ เป็นสารภูมิคุ้มกันที่เพิ่มประสิทธิภาพของการรักษาแบบดั้งเดิมของโรคจิตเภท ในผู้ป่วยที่มีหมอนรองกระดูกสันหลังส่วนเอวมีจำนวน CD3+เซลล์ลดลง CD4+-ลิมโฟไซต์เพิ่มขึ้นพร้อมๆ กันในจำนวน CD8+

ความเข้มข้นของภูมิคุ้มกันโกลบูลินของคลาสหลัง เช่นเดียวกับ CEC และชายรักชาย สิ่งนี้บ่งบอกถึงความไม่สมดุลของระบบภูมิคุ้มกันด้วยการปราบปราม การตอบสนองของภูมิคุ้มกันที่ขึ้นกับ T และการกระตุ้นการเชื่อมโยงต้าน โดยธรรมชาติแล้ว การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวจะทำให้ความไม่เพียงพอของระบบภูมิคุ้มกันรุนแรงขึ้น เมื่อเทียบกับพื้นหลังของการกระตุ้นปฏิกิริยาทางอารมณ์ ด้วยการเพิ่มความเข้มข้นของ CEC และชายรักชาย ภาพอิมมูโนพยาธิวิทยาที่คล้ายคลึงกัน บ่งชี้ถึงการพัฒนาปฏิกิริยาภูมิต้านทานผิดปกติ ที่เด่นชัดเพียงพอในผู้ป่วย

บทควาทที่น่าสนใจ :  ลูกสุนัข วิธีการฝึกลูกสุนัขสำหรับปลอกคอและสายจูง