เชื้อโรค หลักคำสอนของจุดโฟกัสตามธรรมชาติพิจารณารายละเอียด วิธีการแพร่เชื้อโดยพาหะซึ่งเป็นสิ่งสำคัญ สำหรับการทำความเข้าใจวิธีที่เป็นไปได้ ในการติดเชื้อบุคคลที่เป็นโรคเฉพาะและเพื่อการป้องกัน ดังที่ได้กล่าวไปแล้วตามวิธีการถ่ายทอดเชื้อโรค โดยเวกเตอร์อาร์โทรพอดจากผู้บริจาคสัตว์ มีกระดูกสันหลังที่ติดเชื้อไปยังผู้รับที่มีกระดูกสันหลัง โรคโฟกัสตามธรรมชาติแบ่งออกเป็น 2 ประเภท บังคับ ถ่ายทอดได้ซึ่งการแพร่กระจายของเชื้อโรค

จากผู้บริจาคที่มีกระดูกสันหลังไปยังสัตว์มีกระดูกสันหลัง ของผู้รับจะดำเนินการผ่านสัตว์ขาปล้องดูดเลือด ในระหว่างการดูดเลือดเท่านั้น โรคโฟกัสธรรมชาติที่ถ่ายทอดได้ทางปัญญา ซึ่งการมีส่วนร่วมของอาร์โทรพอดดูดเลือด พาหะในการแพร่เชื้อก่อโรคเป็นไปได้แต่ไม่จำเป็น กล่าวอีกนัยหนึ่ง ร่วมกับการแพร่กระจายได้ ผ่านตัวดูดเลือดมีวิธีการอื่นๆ ในการถ่ายทอดเชื้อโรคจากผู้บริจาค ที่มีกระดูกสันหลังไปยังสัตว์มีกระดูกสันหลังผู้รับและบุคคล เช่น ทางปาก ทางเดินอาหาร

รวมถึงการติดต่อ ในการศึกษาจุดโฟกัสตามธรรมชาติของกาฬโรค ทูลาเรเมีย โรคไข้สมองอักเสบที่เกิดจากเห็บ ลิชมาเนียที่ผิวหนังและอวัยวะภายใน และการติดเชื้อและการบุกรุกอื่นๆ ปรากฎว่าการโฟกัสตามธรรมชาติแต่ละครั้งเป็นปรากฏการณ์ส่วนบุคคล ที่มีอยู่ในธรรมชาติในเอกพจน์และขอบเขต โดยหลักการแล้วสามารถกำหนดจุดโฟกัส ที่เป็นธรรมชาติได้บนพื้นและวาดบนแผนที่ ปัจจุบันตามแหล่งต่างๆ พบว่ามีโรคในมนุษย์มากกว่า 40 โรค

ซึ่งจุดโฟกัสสามารถมีอยู่อย่างอิสระ ในธรรมชาติโดยไม่คำนึงถึงกิจกรรมทางเศรษฐกิจของมนุษย์ พาหะของเชื้อโรคคือสัตว์มีกระดูกสันหลังประมาณ 600 สปีชีส์ สัตว์มีกระดูกสันหลังบนบก สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม นก สัตว์เลื้อยคลานและในบางกรณี สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ เป็นที่อยู่ของสัตว์ขาปล้องดูดเลือดหลายร้อยสายพันธุ์ ในจำนวนนี้มีการระบุผู้พิทักษ์ และพาหะนำโรคหลายสิบสายพันธุ์ สาเหตุเชิงสาเหตุของโรคโฟกัส ตามธรรมชาติต่างๆ ได้แก่ ไวรัส สไปโรเชต ริกเก็ตเซีย

แบคทีเรียต่างๆ โปรโตซัว หนอนพยาธิและราปรสิต จำนวนโรคดังกล่าวเพิ่มขึ้นทุกปี เมื่อเร็วๆ นี้ผู้เชี่ยวชาญได้พูดถึงการมีอยู่ของการติดเชื้อ และการบุกรุกตามธรรมชาติสูงสุดหลายร้อยครั้ง ตอนนี้เป็นที่ชัดเจนว่าในความเป็นจริงมีมากขึ้น ดังนั้น ในแคตตาล็อกระหว่างประเทศของอาร์โบไวรัส เช่น ไวรัสที่ส่งโดยสัตว์ขาปล้อง มีการลงทะเบียนไวรัสประมาณ 300 ตัวและความสำคัญทางการแพทย์ของ 70 นั้นได้รับการพิสูจน์ห รือมีความเป็นไปได้สูง

รวมถึงมีความเป็นไปได้มากกว่า 60 ตัว การระบาดครั้งใหญ่ของโรคโฟกัสตามธรรมชาติ ของไข้รุนแรงที่ไม่เคยพบมาก่อนได้เกิดขึ้นในแอฟริกา และอเมริกาใต้ในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา ไข้เลือดออกในอาร์เจนตินาและโบลิเวีย ไข้ลาสซา การมีอยู่ของจุดโฟกัสตามธรรมชาติของโรค ได้รับการยืนยันซึ่งเป็นสาเหตุที่รู้จักกันดีมาเป็นเวลานาน ดังนั้น บทบาทของสัตว์ขาปล้องในการแพร่กระจายของ เชื้อโรค จึงสามารถแสดงเป็นแผนภาพได้

จากโรคของสาเหตุของไวรัส นอกเหนือจากโรคไข้สมองอักเสบจากเห็บและญี่ปุ่นแล้ว จุดโฟกัสตามธรรมชาติยังได้รับการจัดตั้งขึ้น สำหรับโรคไข้สมองอักเสบเวสต์ไนล์ พบได้ทั่วไปในแถบเส้นศูนย์สูตร และแอฟริกาตะวันออก โรคไข้สมองอักเสบในออสเตรเลีย โรคไข้สมองอักเสบ เมอร์เรย์วัลเลย์ โรคไข้สมองอักเสบเซนต์หลุยส์ โรคไข้สมองอักเสบในม้า ไข้เหลืองในป่า ไข้เลือดออก โรคป่าคยาซานูร์ในอินเดีย โรคบางชนิดของสาเหตุของไวรัส ยังพบในอาณาเขตของประเทศ

ไข้เลือดออกออมสค์ โรคไข้สมองอักเสบญี่ปุ่นและไทกา ไข้เลือดออกไครเมีย ไข้ โรคพิษสุนัขบ้า ในบรรดาโรคริคเก็ตซิโอสิส จุดโฟกัสตามธรรมชาติมีอยู่ในไข้สึซึกามูชิ และเทือกเขาร็อกกีของอเมริกา ไข้รากสาดใหญ่ที่มีเห็บเป็นพาหะในเอเชียและแอฟริกา ไข้คิวและโรคริกเกตซิโอซิสที่แพร่ระบาดได้อื่นๆ ในบรรดาโรคสไปโรเชโทซิส โรคติดต่อทางธรรมชาติที่ถ่ายทอดได้ตามธรรมชาติ โดยทั่วไปคือไข้กำเริบที่เกิดจากเห็บ ไอออนภายในเซลล์

กลุ่มสไปโรคีทของโอเบอร์ไมเออร์ โรคบอร์เรลิโอซิสที่เกิดจากเห็บ ซึ่งโรคที่เรียกว่าโรคกระดูกพรุน ของหมู่บ้านมีความสำคัญต่อการแพร่ระบาดมากที่สุด นอกจากทิวลารีเมียและกาฬโรคแล้วโรคต่างๆ เช่น วัณโรคเทียม โรคแท้จริงจากโรคแท้จริง โรคเยอซินีโอซิสและอื่นๆ มีสาเหตุของแบคทีเรีย ในประเทศของเราการรุกรานของโปรโตซัวที่แพร่กระจายได้ ซึ่งมีจุดโฟกัสตามธรรมชาติเด่นชัดนั้น พบได้ในประเทศเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน เหล่านี้รวมถึงโรคลิชมาเนีย

ทริปพาโนโซมิเอซิส โฟกัสตามธรรมชาติขยายไปถึงหนอนพยาธิบางชนิด โรคพยาธิใบไม้ในตับ โรคพยาธิใบไม้ปอด โรคพยาธิใบไม้ตับไดโครซีสิส โรคถุงลมโป่งพอง โรคพยาธิตืดปลา ทริคิโนสิส โรคเท้าช้าง ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาโรคติดเชื้อราส่วนบุคคล โรคเฉพาะถิ่นที่เกิดขึ้นจากการขาดธาตุในดิน และพืชได้รับการพิจารณาโดยธรรมชาติ หลักคำสอนเรื่องจุดโฟกัสตามธรรมชาติ ยืนยันความสัมพันธ์ระหว่างจุดโฟกัสตามธรรมชาติ และมานุษยวิทยาของโรค

ความรู้ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการประเมิน ทางระบาดวิทยาและทางระบาดวิทยา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ที่พัฒนาใหม่ และการจัดหามาตรการป้องกันที่เป็นไปได้ ซึ่งได้ชี้ให้เห็นว่ามาตรการสำหรับการวางตัวเป็นกลาง และการกำจัดจุดโฟกัสตามธรรมชาติที่ตามมา ควรมีจุดมุ่งหมายเพื่อขัดขวางการไหลเวียนของเชื้อโรคอย่างต่อเนื่อง ด้วยวิธีการใดก็ตามที่ส่งผลต่อระยะของมัน ระบบของเหตุการณ์เหล่านี้มีดังนี้ ลดจำนวนและการกำจัดสัตว์

การควบคุมพาหะโดยทางตรงและทางอ้อม ตามความรู้ทางชีววิทยาและนิเวศวิทยา การทำลายพาหะในฟาร์มและสัตว์เลี้ยง มาตรการทางเศรษฐกิจที่มีเหตุผล ซึ่งไม่รวมการเติบโตของจำนวนผู้ให้บริการ มาตรการป้องกันการโจมตีโดยพาหะ การใช้ยาขับไล่ การป้องกันโรคเฉพาะโดยการฉีดวัคซีนโมโนวัคซีน และในจุดโฟกัสที่เกี่ยวข้องกับโพลีวัคซีน ยาป้องกันและสัตวแพทยศาสตร์ไม่เพียง แต่สำหรับการศึกษาการติดเชื้อ และการบุกรุกจากธรรมชาติเท่านั้น

แต่ยังรวมถึงการกำจัดปัจจัยทางธรรมชาติอย่างเป็นระบบและมีสติ ซึ่งส่งผลเสียต่อสุขภาพของมนุษย์หรือสัตว์เลี้ยงในฟาร์ม มันได้แผ่ขยายออกไปนอกเขตแดนของประเทศของเรา และโดยพื้นฐานแล้ว การทำงานที่ประสบผลสำเร็จกำลังดำเนินการในต่างประเทศจำนวนมาก

บทความที่น่าสนใจ : วัยเด็ก วิธีการแก้ไขบาดแผลในวัยเด็กในการทำสมาธิอธิบายได้ดังนี้