เหนื่อยแล้วจะรวย
เหนื่อยแล้วจะรวย ทำงานหนักแล้วจะรวยจริงหรอ ทำไมคนรอบตัวผมหรือใครหลายๆคนก็ต่างบอกว่า หากเราตั้งใจทำงานเราจากประสบความสำเร็จทางการเงิน ตั้งแต่เด็กๆผมเห็นพ่อและแม่ของผมทำงานหนักทุกวัน แต่ฐานะทางบ้านก็ยังไม่ค่อยดีเท่าไหร่มันจึงเป็นคำถามที่ทำให้ผมสงสัยมาโดยตลอดว่าคำสอนที่ใครๆก็บอกไว้มันจะเป็นอย่างนั้นจริงๆหรอ เพราะสิ่งที่ผมเห็นในตอนนี้มันช่างตรงข้ามเหลือเกิน
ผมเป็นนักศึกษาที่เรียนจบใหม่ ตอนนี้ผมกำลังหางานทำโดยงานที่ผมทำเป็นงานที่ไม่ค่อยตรงกับสายที่ผมเรียนมาเท่าไหร่แต่ก็เอาเถอะผมไม่มีทางเลือกอะไรมากนักเพราะต้องรีบหาเงินมาช่วยเหลือครอบครัว ผมจึงยอมทำมันอย่างเต็มใจและคิดว่าจะทำมันอย่างเต็มที่เพื่อจะได้มีเงินเยอะๆแบบที่พ่อและแม่ได้สอนไว้
“ไปอยู่กรุงเทพฯก็ตั้งใจทำงานนะลูก ทำงานให้เต็มที่เจ้านายเขาจะได้เห็นว่าเราตั้งใจ แล้วเขาก็อาจจะเพิ่มเงินเดือนให้เรา”
“ครับพ่อ ถ้าผมได้เงินเดือนผมจะรีบโอนมาให้นะครับ”
ทุกอย่างในช่วงแรกๆมันก็มักจะสวยงามเสมอ แต่ใครจะไปรู้ว่าเวลาต่อมามันคือเหรียญคนละด้านอย่างแท้จริง ช่วงแรกๆที่ผมเข้ามาทำงานผมรู้สึกดีใจมากที่ผมได้มาทำงานที่นี่ แต่ถ้าถามความรู้สึกของผมตอนนี้ ผมคงตอบได้เลยว่า ถ้าลาออกได้ ผมก็คงทำไปนานแล้ว แต่เพราะเม็ดเงินที่ผมจะได้รับในแต่ละเดือนมันมัดตัวผมไว้ ผมจำเป็นต้องอยู่ตรงนี้และอดทนกับมันให้ถึงที่สุด
“ฝากงานนี้ไปทำด้วยนะ เเล้วรีบทำให้เสร็จภายในคืนนี้ล่ะ”
“งานที่ให้ไปแก้ถึงไหนแล้ว ช่วยเร่งให้หน่อยได้ไหมทำงานให้คุ้มเงินเดือนหน่อย”
“วันหยุดยาวนี้ยังไม่ต้องกลับบ้านนะ เคลียร์งานให้เสร็จก่อน ถ้าอยากรีบกลับบ้านก็ต้องรีบเร่งทำงาน แต่ถ้าส่งงานมาแบบไม่มีคุณภาพก็ต้องขอไล่ออก”
ความกดดันจากสถานการณ์ในที่ทำงานต่างๆทำให้ผมรู้สึกท้อแท้ในชีวิต ผมอยากจะเดินออกมาจากบริษัทในตอนนั้นเลยแต่ผมไม่สามารถทำได้จริงๆ มันทำให้ผมมีคำถามในหัวเสมอว่าเงินเดือนหมื่นต้นๆของผมเพื่อเเลกกับการที่ผมต้องมาอดทนกับแรงกดดันแบบนี้ มันคุ้มกันหรือเปล่า แต่สิ่งหนึ่งที่ผมรู้แน่ๆคือ งานนี้เป็นงานที่ผมไม่ได้รัก ผมไม่ได้มีความชื่นชอบในการทำงานแบบนี้ แต่ผมก็เชื่อนะว่าสักวันหนึ่งถ้าผมทำงานไปเรื่อยๆผมก็คงรวยเหมือนกับคนอื่นเขา
“เป็นไงบ้างลูกทำงานโอเคไหม แล้วตอนนี้มีเงินเก็บบ้างเเล้วหรือยัง”
“เรื่องของการทำงานผมว่าผมก็พอทำได้อยู่ แต่ว่าถ้าถามถึงเงินเก็บในตอนนี้ผมยังไม่มีเลย รายจ่ายมันเยอะแยะเต็มไปหมด ผมก็เลยไม่มีเงินเหลือพอเก็บ”
“ไม่เป็นไรนะลูกเดี๋ยวสักวันเราก็ต้องมีเงินเก็บ ท่องเอาไว้ ทำงานหนักเเล้วจะรวย เราต้องผ่านอะไรแบบนี้ไปให้ได้ถึงจะประสบความสำเร็จ”
“ขอบคุณครับพ่อแม่ ผมขอไปนอนพักผ่อนก่อน พรุ่งนี้ผมต้องไปทำงานแต่เช้า”
ทำงานหนักแล้วจะรวย เป็นคำพูดที่ไม่ว่าผมฟังยังไงมันก็ไม่เข้าหู ผมไม่เข้าใจความหมายของคำคำนี้ทั้งๆที่ในตอนนี้ผมรู้สึกเหนื่อยกาย เหนื่อยใจเป็นอย่างมาก ผมทำงานหนักกว่าทุกคนในบริษัท แต่สิ่งที่ผมได้รับตอบแทนก็คือความท้อแท้ที่ยิ่งทำไปก็ยิ่งรู้สึกว่าจุดหมายปลายทางของเรื่องนี้มันไม่มีอยู่จริง เส้นทางที่ผมมองตัวเองในอนาคตคือผมมองว่าถ้าผมยังอยู่ตรงนี้ยังไงผมก็ไม่มีทางประสบความสำเร็จทั้งการงานเเละการเงินอย่างเเน่นอน ครอบครัวของผมก็จะต้องยากจนแบบนี้ตลอดไป เมื่อผมคิดได้แบบนี้ผมจึงตัดสินใจออกจากงานและลองหาสิ่งที่ผมอยากจะทำมันจริงๆ
ผมได้ลองสังเกตแนวคิดจากเศรษฐีหลายๆคนบนโลกโซเชียล ทำให้ผมรู้สึกว่าจริงๆแล้วสิ่งที่จะทำให้เราประสบความสำเร็จทางการเงิน คือ รายได้ของเราที่ไม่จำเป็นจะต้องจ่ายเป็นเดือน แต่รายได้ของเราจะขึ้นอยู่กับความสามารถและผลลัพธ์ของงานที่เราทำออกมา ส่วนใหญ่แล้วคนเราจะได้รับเงินตามเวลาซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นรายได้ของเราก็จะคงที่และมีโอกาสน้อยมากที่มันจะพัฒนาหรืออาจจะพัฒนาได้แต่ต้องอาศัยเวลา ความจริงแล้วรายได้ของเราควรจะมาจากผลลัพธ์ของงาน หากเราขยันทำงานมากเรสก็จะได้เงินมากแต่ถ้าหากเราขี้เกียจแน่นอนว่าเราก็จะได้เงินน้อย
เมื่อผมได้รู้แนวคิดนี้ผมก็เริ่มปรับตัวเอง ผมลองหางานที่จะได้เงินจากผลลัพธ์ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะเป็นงานฟรีแลนซ์ ส่วนตัวผมเองผมรู้สึกว่าผมกลัวเพราะผมก็ยังไม่เคยลองทำงานในสายนี้มาก่อน แต่ผมก็มั่นใจว่าผมน่าจะทำได้ เเละงานที่ผมเลือกทำคือ งานเขียนบทความ บางทีการนำข้อมูลหรือนำแนวคิดของเรามาเผยแพร่ผ่านตัวหนังสือก็เป็นสิ่งที่ทำให้ผมภูมิใจในตัวเองที่ได้เผยแพร่องค์ความรู้นั้นออกไปในโลกโซเชียล ผมทำแบบนี้มาเรื่อยๆจนไม่ได้คิดเลยว่าผมจะมีเงินเก็บ แต่ผมแค่คิดว่าผมจะขยันและยอมเหนื่อย เพราะการยอมเหนื่อยในครั้งนี้มันคือการยอมเหนื่อยที่เรามองเห็นจุดหมายปลายทาง อย่างน้อยเราก็ได้เห็นว่า หยาดเหงื่อที่เราเสียไปผลตอบแทนที่ได้กลับมามันคุ้มกันหรือไม่
“เลือกลาออกจากงานมาทำงานแบบนี้มันไม่มั่นคงนะลูก”
“อย่างน้อยผมก็รู้สึกมั่นคงมากกว่าการที่ผมอยู่ในบริษัทแล้วได้รับเงินเป็นเงินเดือน เพราะเหนื่อยมากแค่ไหนผมก็ได้เงินเดือนเท่าเดิมมันไม่มีประโยชน์เลยถ้าเป็นแบบนั้น”
“คนเราต้องรอเวลาเราทำงานไปเรื่อยๆเดี๋ยวเจ้านายเห็นเราก็จะได้เลื่อนตำแหน่งแล้วถ้าถึงเวลานั้นเราก็จะได้รับเงินเดือนเพิ่มขึ้นมาเอง”
“แล้วกว่าจะถึงเวลานั้นผมต้องรออีกนานเท่าไหร่ ผมต้องนั่งรออีกนานแค่ไหนจนกว่าเจ้านายจะเห็นถึงความตั้งใจ แล้วถ้ามันนานมากเกินไป พ่อแม่ก็ต้องลำบากแบบนี้นะหรอ”
เหนื่อยแล้วจะรวย คำพูดนี้ผมเข้าใจมันได้อย่างแท้จริง เราต้องเลือกระหว่าง 2 ทาง คือ เหนื่อยแล้วรอเวลา ต้องรอคนอื่นมามองเห็นความตั้งใจ รอปัจจัยหลายๆอย่างที่จะทำให้เรารวย หรือการเหนื่อยที่ถ้าเรายิ่งเหนื่อยมากเท่าไหร่เราก็จะยิ่งได้เงินมากเท่านั้น ขึ้นอยู่กับความสามารถของเราเอง สำหรับผมผมเลือกอย่างที่ 2 แน่นอน เพราะมันทำให้ผมรู้จักบริหารเงินเป็น คำนวณได้ว่าเดือนนี้ผมจะได้เงินเท่าไหร่ ซึ่งบางทีมันอาจจะเป็นรายได้ที่ไม่แน่นอนแต่อย่างน้อยเราก็สามารถวางแผนทางการเงินในอนาคตได้อย่างแน่นอน ว่าเราอยากจะให้ชีวิตเราไปในทิศทางไหน
